2023, De Landtong 5 edities

Zomers genot

Als de zon krachtig naar beneden schijnt op Willem III nemen we moe en zeer voldaan plaats aan de tegen elkaar aangeschoven picknicktafels op de landtong. Want onze equipe houdt van culinair uitpakken. Bestek, glazen, tafelkleden en extra dressings komen uit de tassen om de juiste ambiance voor deze korte vakantie te creëren. De gerechten worden geproefd en goedgekeurd door zeer kritische tongen. Even stilte. De conclusie is: heerlijk. De stilte op de landtong is voorbij en de recepten worden gedeeld. Zo heeft elke groep zijn eigen invulling. Veel teams gaan samen de Amstel in. Ze laten zich even zakken of nemen een frisse duik. De een gaat kopje onder en zwemt wat langer terwijl anderen liever de zonnebril op houden in het water en ook het haar droog. Allemaal genieten we van de verkoeling die de rivier ons brengt nadat die onze boten gedragen heeft.

Wedstrijdseizoen voorbij

Ondertussen zijn er wedstrijden gaande voor de junioren. Geen idyllische landtongzit voor hen. Zij staan op scherp om zo goed mogelijk te presteren. Het wedstrijdseizoen is voorbij. Daar staan wij thuisblijvers natuurlijk bij stil in deze editie. Bij thuiskomst staan nieuwe sups voor hen klaar om in de eigen haven even wat anders te doen op het water dan alleen roeien.

Willem III mentaliteit

Er zijn ook wisselingen in de functies van de ons zo bekende mensen, van wie we dachten dat ze eeuwig zouden blijven. Zij hebben plaats gemaakt voor de volgende generatie. De ‘oude garde’ heeft veel kennis van hun zaken in hun hoofd. Geen zorgen, echt helemaal vertrekken doen ze niet. Ze blijven Willem III trouw, blijven langskomen en delen de kennis die ze hebben opgedaan met hun opvolgers. Een rustgevende gedachte, die Willem III mentaliteit.

Nazomeren langs de Amstel

Nog even en we zijn allemaal weer op honk. En het begint weer, op tijd boten afschrijven, bijpraten bij een koffietje met of zonder Kuyt, samen eten op de sociëteit en feesten met een begeleidende dans. Op weg naar heerlijk nazomeren langs de rivier de Amstel.
Welkom thuis.

Doen en goed opletten

In 2018 mocht ik de Landtong onder mijn hoede nemen. Ik kende de vereniging niet goed. Daarbij kwam dat ik mijzelf niet tot de verenigingsmensen rekende. Bij het aantreden als hoofdredacteur werd mij snel verteld dat deze vereniging als een familie is. Dat inzicht hielp mij ook niet. Ik kom uit een zeer kleine familie waarin ieder voor zich leeft, ongelovig, dus ook niet ‘en god voor ons allen’. Wat we delen is een ver verleden. Mijn zorg of ik de juiste persoon was om te communiceren over deze hechte groep groeide. Als ik maar niet een doelgroep vergeet, hoe leer ik al die onzichtbare onderlinge verbindingen, hoe voorkom ik dat ik heilige huisjes omver trap? Mijn oplossing werd: gewoon doen en heel goed opletten. En … nooit meer ‘peddels’ zeggen.

Rechtopstaand en duidelijk sprak hij zijn woorden

Met de jaren heb ik meer inzicht gekregen. Net als in elke goede familie kunnen we samen feesten. Maar is er ook onderling gesodemieter. Eenieder doet het uit goede wil voor de gemeenschap, overtuigd van het gelijk sluit men soms de oren voor elkaar. De afgelopen Algemene Ledenvergadering mochten we dat meemaken.

George Cortlever sloot de vergadering door als erevoorzitter zijn dank uit te spreken namens de vereniging voor al het werk dat het bestuur het afgelopen jaar heeft verzet. Voordat hij zover was moest hij van de barkruk afkomen waar hij die avond veel langer dan verwacht op zat. Zijn spieren waren daardoor wat stram geworden, de afstap van de kruk ging dan ook niet helemaal in evenwicht. Ik schrok. En velen met me. Hij herstelde zich prima, samengaand met een kwinkslag, hulp weigerend en met een lach. Rechtopstaand en duidelijk sprak hij zijn woorden. Ik sprak hem heel even aan bij het weggaan en vroeg hem nooit meer te doen alsof hij viel daar ik daar bloednerveus van word. Hij beloofde mij plechtig dat nooit meer te doen.

Een week later is hij rustig heen gegaan. Zijn uitvaart op Willem III nam mij mee in het veelgehoorde familiegevoel. Ik zag het, voelde het en ken het nu ook. Vele leden en familieleden waren bij de uitvaart, op de steigers en in de sociëteit. Over de Amstel begeleidden vier wherry’s de uitvaart van George’s salonboot. Bij het komen naar Willem III en het gaan naar Zorgvlied aan de overkant. Samen eerden we een prachtig eigengereid mens die zich met hart en ziel inzette voor de vereniging. Net als Olga van Zomeren. Beiden hielden niet van poespas of overdreven aandacht. Dat is nou precies de reden waarom we graag stilstaan bij hen in deze Landtong.

We gaan door in hun voetsporen met onbaatzuchtige liefde voor de vereniging.
Namens de redactie, Helena van Gelder.

Kom je de redactie versterken?

In december hebben we afscheid genomen van redactielid Charlotte van Duijl. We danken haar voor haar bijdrage de afgelopen jaren. Ze maakt een plek vrij binnen de redactie, heb je zin om in de redactie te stappen dan horen we dat graag redactie@willem3.nl. In ieder geval wij zitten klaar om de verhalen die dit jaar opleveren de wereld in te laten gaan.

Van start in een nieuw roei-jaar.

Is deze winter nou echt langer dan anders? Of is dat we graag met mooi weer de Amstel op gaan dat het zo lijkt? Dat moet haast wel, want afgelopen herfst viel het winterse weer pas laat in. Het jaar 2023 begon met de nieuwjaarsreceptie in de sociëteit. Friedeke wachtte ons hartelijk op bij de ingang met een dienblad vol champagneglazen in haar handen.

We proosten op boten, duurzaamheid en de vloot.

We zagen elkaar weer, spraken elkaar bij en proosten gezamenlijk op het nieuwe jaar. Op het podium kregen de helden en heldinnen hun onderscheidingen, en hoorden we over het nieuwe initiatief om sponsoring binnen te krijgen. Vervolgens liepen we met zijn allen naar buiten naar de vlotten. Jawel, om te kijken naar de doop van twee nieuwe boten. Altijd mooi om te zien hoe het water over de boot spat en dat de vloot maar blijft groeien.

Trouw stapten de klaarstaande roeiers in om de eerste officiële slagen te maken, de haven uit om de boten Amstel-waardig te maken. Zo, de boten weten ook weer waar hun thuis is, dacht ik. Net zoals alle leden die op de vlotten stonden te applaudisseren, want zij weten allang waar hun tweede thuis is.

Willem III is een dynamisch thuis. Wisselingen in het bestuur geven weer andere energie en samenwerkingen en houdt iedereen scherp. Het gebouw gaat ook met zijn tijd mee. Inmiddels staan er zonnepanelen op. Helemaal klaar om de zonnestralen langs de Amstel te ontvangen en om te zetten in energie voor ons allemaal.

Van start in een nieuw roei-jaar.

Is deze winter nou echt langer dan anders? Of is dat we graag met mooi weer de Amstel op gaan dat het zo lijkt? Dat moet haast wel, want afgelopen herfst viel het winterse weer pas laat in. Het jaar 2023 begon met de nieuwjaarsreceptie in de sociëteit. Friedeke wachtte ons hartelijk op bij de ingang met een dienblad vol champagneglazen in haar handen.

We proosten op boten, duurzaamheid en de vloot.

We zagen elkaar weer, spraken elkaar bij en proosten gezamenlijk op het nieuwe jaar. Op het podium kregen de helden en heldinnen hun onderscheidingen, en hoorden we over het nieuwe initiatief om sponsoring binnen te krijgen. Vervolgens liepen we met zijn allen naar buiten naar de vlotten. Jawel, om te kijken naar de doop van twee nieuwe boten. Altijd mooi om te zien hoe het water over de boot spat en dat de vloot maar blijft groeien.

Trouw stapten de klaarstaande roeiers in om de eerste officiële slagen te maken, de haven uit om de boten Amstel-waardig te maken. Zo, de boten weten ook weer waar hun thuis is, dacht ik. Net zoals alle leden die op de vlotten stonden te applaudisseren, want zij weten allang waar hun tweede thuis is.

Willem III is een dynamisch thuis. Wisselingen in het bestuur geven weer andere energie en samenwerkingen en houdt iedereen scherp. Het gebouw gaat ook met zijn tijd mee. Inmiddels staan er zonnepanelen op. Helemaal klaar om de zonnestralen langs de Amstel te ontvangen en om te zetten in energie voor ons allemaal.

Van start in een nieuw roei-jaar.

Is deze winter nou echt langer dan anders? Of is dat we graag met mooi weer de Amstel op gaan dat het zo lijkt? Dat moet haast wel, want afgelopen herfst viel het winterse weer pas laat in. Het jaar 2023 begon met de nieuwjaarsreceptie in de sociëteit. Friedeke wachtte ons hartelijk op bij de ingang met een dienblad vol champagneglazen in haar handen.

We proosten op boten, duurzaamheid en de vloot.

We zagen elkaar weer, spraken elkaar bij en proosten gezamenlijk op het nieuwe jaar. Op het podium kregen de helden en heldinnen hun onderscheidingen, en hoorden we over het nieuwe initiatief om sponsoring binnen te krijgen. Vervolgens liepen we met zijn allen naar buiten naar de vlotten. Jawel, om te kijken naar de doop van twee nieuwe boten. Altijd mooi om te zien hoe het water over de boot spat en dat de vloot maar blijft groeien.

Trouw stapten de klaarstaande roeiers in om de eerste officiële slagen te maken, de haven uit om de boten Amstel-waardig te maken. Zo, de boten weten ook weer waar hun thuis is, dacht ik. Net zoals alle leden die op de vlotten stonden te applaudisseren, want zij weten allang waar hun tweede thuis is.

Willem III is een dynamisch thuis. Wisselingen in het bestuur geven weer andere energie en samenwerkingen en houdt iedereen scherp. Het gebouw gaat ook met zijn tijd mee. Inmiddels staan er zonnepanelen op. Helemaal klaar om de zonnestralen langs de Amstel te ontvangen en om te zetten in energie voor ons allemaal.

2022, De Landtong 5 edities

Roeiend het jaar uit en het nieuwe jaar in

Blijven doorroeien in de winter vraagt wel om wat doorzettingsvermogen. Extra kleding in felle kleuren wordt uit de kast gehaald om de tochten te trotseren. Met in het verschiet versterkte spieren, mooie slag, een kom erwtensoep of een gewonnen blik. Als de wedstrijdnaam Hel van het noorden weer voorbij komt voel ik in mijn hart een ondersteunende warmte opwellen naar wedstijdroeiers toe. Moet dat nou zo zwaar en lastig voor ze? Hetzelfde ervaar ik bij de indoorwedstrijd NKIR, op het droge worden de roeiprestaties tot ongekende hoogtes geduwd. In de hal staan de ergo’s opgesteld, omringd door een drukke kakofonie. Achter dranghekken staan de supporters, sommige met toeters of – in hun ogen – een leuke koebel om mee te rinkelen als aanjagers. Of daarom sommige deelnemers boven hun macht gaan weet ik niet. Het overkomt een minder getrainde roeier nog wel eens dat het eten, dat nog in de maag zit, door overbelasting retour gaat richting de ergometer en de vloer van de sporthallen zuid. Dan denk ik weer, moet dat nou zo …? Ik wijt het sentiment aan mijn moederhart.

Thuis, als het alweer donker is buiten, is het binnen warm en rustig. We doen van alles in huis, filmpjes kijken, (huis)werk, (proteïne) eten, optrekken aan de balken, stoot geven aan de boksbal, nieuws zien op de televisie of lekker met een boek op de bank. Lezen doen we deels vanaf papier en deels digitaal. Gelukkig ligt De Landtong op de keukentafel, binnen bereik. Iets tastbaars in een vluchtige en complexe tijd. We lezen de verhalen over en van elkaar, ook over hen die buiten het eigen vaste groepje zitten.

Het bestuur zal in de toekomst alle leden benaderen of ze de papieren versie willen blijven ontvangen of het blad digitaal willen lezen.

We wensen u allen veel leesplezier en mooie, gezellige donkere dagen, met mooie slagen. Tot in 2023.

Namens de redactie, Helena van Gelder.

Mooie herfstdagen

We weten in de herfst niet hoe de temperatuur buiten voelt. De natuur is wispelturig, regen, zon en wind wisselen elkaar af en wij passen ons daaraan aan. Koers zettend naar alle dagen kouder. Niet erg want wat hebben we een heerlijke zomer gehad. Er kwam geen eind aan, nee, ik ga niet Gerard Cox quoten… dat is voorbij, de jeugd heeft geen idee wie die man is en dit blad is voor alle leden.

Prre* publiceerde de onderstaande bladen recentelijk:

Voor je het weet is het geschiedenis

Zon en vrijheid, dat is in ons land waar deze zomer voor staat. Thuisblijvers zoeken elkaar op: stappen in de boot, duiken de Amstel in vanaf de vlotten, doen een spel op het gazon, praten elkaar bij aan de picknicktafels of op het balkon en eten of drinken wat samen. Kortom we vinden elkaar en genieten en maken de thuisbasis tot vakantieoord.

De opreisgangers laten direct van zich horen als ze weer thuis zijn. Zo werd er hard geroeid tijdens de WK in Varese, Italië, en dat ging goed. De junioren schreven enthousiast hun ervaringen op en delen het in dit nummer van De Landtong. Zij schrijven geschiedenis voor ons blad.

En dan de toertochten. Willem III-ers laten de riemen toch werkelijk overal door het water gaan. Jaloersmakende tochten die fijne verslagen opleveren opdat wij mee kunnen lezen en leven. En daar houden we van: elkaars ervaringen horen met als bindende factor het roeien.

Commissie Boek heeft weer met grote zorg een samenbundeling gemaakt van heel wat verhalen uit het verleden, tussen 1957 en 1982. Het boek betreft een heel andere tijdsperiode met de grote cultuursomslag in de jaren 60, als je het boek leest zie je het gebeuren. ’Ach ja, zo was dat toen… of is het toch nog een beetje zo maar onder een andere noemer?’, denk je dan soms. Dat we een geschiedenis hebben, dat is duidelijk, en dat gaan we dit jaar vieren ook, want we hebben een mooi rond getal: Willem III bestaat op 22 augustus 140 jaar, en dat vieren we op drie september. Van alles staat er te gebeuren: de presentatie van het boek deel vijf, speciale toertochten. Het bestuur informeert je daarover.

Laten we vooral vieren dat we in vrijheid leven. En dat we al roeiend en pratend met elkaar zoveel mogen beleven. En de bijzonderheden… die schrijven we dan weer op.

Geniet van het mooie weer en tot 3 september,

Namens de redactie, Helena van Gelder.

2021

Bewaren

2021, De Landtong 5 edities

De Landtong no. 3, roeiblad van roeivereniging Willem III,
de hardcopy is vanaf 12 juli bezorgd bij de leden.

In dit nummer aandacht voor de Willem III blikvangers, de dames en heren onder de 23. In gesprek met vertrouwenscontactpersoon over hoe om te gaan met elkaar. Mooie en zeer verdiende prijs voor Olaf van Paridon. Hoe gaat het met Peter en Niamh de jeugdinstructeurs? Wat te doen als de donder en bliksem losbarsten als je op het water zit. En… mooie Proza.

Coverfoto Ellen de Monchy.

De Landtong no. 2 bezorgd in week 19 & 20. Het roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

In dit nummer onder andere aandacht voor het Hollandia roeiwedstrijden NK Klein op de Willem Alexander Baan (WAB) in Rotterdam. Lotta van Westreenen pakte daar het zilveren blik. De vloot van Willem III wordt gekoesterd en Rogier Klop maakt Willem III minder toegankelijk voor dagjes mensen met zijn kunstzinnige brug. Roeier Reinier Gerritsen, in het dagelijkse leven fotograaf verteld over zijn Sandwich Show. Het corona alternatief voor de foto expositie wat ook de Zilveren Camera niet ontging. Kortom veel leesplezier.
Corverfoto Lotta van Westreenen, fotograaf Leo Keizer, Loep.nu

Editie 1, 2021, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

2020, 6 nummers De Landtong uitgegeven

Editie 6 2020, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

Editie 5 2020, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

Editie 4 2020, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

Editie 3 2020, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

Editie 2 2020, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

Editie 1 2020, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

2019, 5 nummers De Landtong uitgegeven

Editie 5 2019, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam

Editie 4 2019, De Landtong roeiblad roeivereniging Willem III Amsterdam